Tijdens het spreken gebruiken mensen meer dan honderd spieren. Deze spieren moeten allen op het juiste moment met de juiste hoeveelheid kracht in de juiste richting aangestuurd worden. Hier is timing voor nodig. Bij mensen die stotteren is deze timing zwakker. Vaak is er hierbij sprake van een erfelijk component. Veel jonge kinderen stotteren ook een korte periode tijdens de taalontwikkeling. Dit wordt ontwikkelingsstotteren genoemd en gaat bij veel kinderen vanzelf over.
Bij een kleine groep kinderen is er echter sprake van echt stotteren. De logopedist kan een onderscheid maken tussen het echte stotteren en het ontwikkelingsstotteren. Als u zich zorgen maakt over het stotteren is het goed een afspraak te maken met de logopedist.